Inhoud

Als jeugdhulpverlener moet je inmiddels van alle markten thuis zijn. Je ziet kinderen en jongeren met uiteenlopende problematieken en leeftijden. Daarnaast heb je vaak ook nog met ouders te maken. Er wordt van je verwacht dat je een passend hulpaanbod kunt genereren waar iedereen zich in kan vinden. Indien nodig zorg je voor een passende doorverwijzing. Dit vraagt kennis van psychopathologie, diagnostiek en behandelingsmogelijkheden. Je moet ook in staat zijn om met een behandelrelatie met de ouders aan te gaan. Naast de inhoudelijke kennis die een jeugdhulpverlener dient te bezitten, is het ook van belang om zicht te krijgen op de therapeutische relatie. Ieder kind, jongere of ouder roept namelijk weer iets anders op en het is aannemelijk dat jij ook iets bij patiënten oproept. Als je voordat de werkdag begint een blik werpt op de patiënten die je die dag gaat zien is voor velen herkenbaar dat je bij sommige patiënten denkt ‘het zou niet erg zijn als die zich ziek zou melden’ terwijl je voor andere patiënten geneigd bent net iets harder te werken dan voor andere patiënten. Soms gebeurt er ook iets in het contact tussen jou en een patiënt waar je moeilijk de vinger op kunt leggen. Je voelt je ineens heel klein worden, je weet niet goed hoe je met de boosheid van de patiënt moet omgaan of je komt er maar niet doorheen. Dit zijn voorbeelden van weerstand in de therapeutische relatie. In het leren omgaan met weerstand gaat het niet alleen om het gedrag van de patiënt maar is het ook van belang om naar jezelf te kijken en wat jij in de interactie met een patiënt doet. In deze training, speciaal ontwikkeld voor jeugdhulpverleners (bijv. jeugdwerkers en POH-GGZ) leer je om te gaan met dit soort situaties en meer zicht op je eigen proces hierin te krijgen.

Doelstellingen

1. Je leert het gedrag van de patiënt dat voor weerstand zorgt begrijpen.
2. Je krijgt geleerd hoe met dit gedrag om te gaan.
3. Je krijgt zicht op je eigen valkuilen die in de therapeutische relatie een rol spelen.
4. Er kan gewerkt worden met inbreng van eigen casuïstiek.

Werkwijze

De training duurt één dag. Er wordt een model aangereikt vanuit de schematherapie waarmee je het gedrag van de patiënt dat voor de weerstand zorgt beter kunt begrijpen. Na een uitleg van dit model wordt aan de hand van rollenspelen met een acteur plenair geoefend. Er wordt een actieve bijdrage van de cursist gevraagd. Ter voorbereiding op de cursusdag wordt eenieder gevraagd een vragenlijst in te vullen waarmee de valkuilen herkenbaar worden. Minimaal aantal deelnemer is 20.

Wijze van toetsing

Alle deelnemers dienen aanwezig te zijn op de cursusdag. Daarnaast dient een korte reflectie (max. 2 A4, regelafstand 1.5) geschreven te worden over het hanteren van weerstand in de therapeutische relatie gerelateerd aan de eigen werksituatie.

Exacte data volgen zo snel mogelijk.

Er is accreditatie aangevraagd bij de landelijke vereniging POH-GGZ, NIP K&J/NVO (OG), en SKJ register (opleidingstraject jeugdzorgwerker).