Algemeen

Schematherapie is een integratieve vorm van psychotherapie die in de jaren 90 van de vorige eeuw ontwikkeld is door Jeffrey Young en collega’s in de behandeling van ernstige persoonlijkheidsproblematiek. Schematherapie integreert cognitieve-, experientiële, en gedragsmatige technieken in een therapiemodel waarbij de therapeutische relatie een belangrijk instrument tot verandering is.

Inmiddels is uit diverse behandelstudies gebleken dat schematherapie effectief is in de behandeling van persoonlijkheidsstoornissen bij volwassenen, zowel in een individuele als een groepssetting. De uitgangspunten, methoden en technieken van schematherapie zijn goed bruikbaar in het werken met jeugdigen. Ook bij adolescenten zijn er aanwijzingen dat schematherapie effectief is.

In deze cursus maken de cursisten kennis met de kernbegrippen uit schematherapie zoals vroegkinderlijke onaangepaste schema’s, modi, coping, de therapeutische relatie (limited reparenting, empathische confrontatie, limit setting) en technieken zoals imaginaire rescripting en de meerstoelentechniek. Daarnaast wordt aandacht besteed aan het betrekken van ouders bij de therapie van (thuiswonende) adolescenten en hoe schematherapie toepasbaar is op ouders.

Onderwerpen

1. Bespreken van de schematheorie: uitleg van het model, stand van zaken rond wetenschappelijk onderzoek;
2. De diagnostiek en indicatiestelling: gebruik van vragenlijsten, levensverhaal, diagnostische imaginatie bij adolescenten en volwassenen, casusconceptualisatie en modi-model;
3. De therapeutische relatie in schematherapie: limited reparenting, empathische confrontatie, limit setting, self-disclosure;
4. Experientiële technieken zoals imaginatie met rescripting, historisch rollenspel, meerstoelentechnieken;
5. Het gebruik van cognitieve interventies naast psychoeducatie;
6. Het inzetten van gedragstherapeutische interventies;
7. Zicht krijgen op de eigen schema’s en modi en de interactie met cliënten.

Algemene leerdoelen

De deelnemers zijn na afloop van de cursus in staat om een goede inschatting te maken van wie wel of niet in aanmerking komen voor schematherapie. Daarnaast zijn deelnemers in staat om de opgedane kennis en ervaringen met schematherapie toe te passen in de dagelijkse praktijk bij adolescenten en volwassenen. Daarnaast zijn ze in staat om met diverse middelen tot een casusconceptualisatie en modi-model te komen en diverse technieken (met een nadruk op experientiële technieken) toe te passen binnen een (lopende) behandeling.

Werkwijze/ werkvormen

De bijeenkomsten hebben een interactief en praktisch karakter. Naast het bespreken van theorie en de literatuur wordt van de deelnemers verwacht dat zij bij hun patiënten vragenlijsten afnemen, een casusconceptualisatie met modi model maken en door middel van rollenspellen hun vaardigheden verder ontwikkelen. Rollenspelen vinden in subgroepen en plenair plaats. Ook de therapeutische relatie komt aan bod en wordt geoefend.